Urazy narządu wzroku wywołane wniknięciem ciał obcych do wnętrza gałki ocznej wymagają szczegółowej diagnostyki i pilnej interwencji chirurgicznej. Ciała obce wewnątrzgałkowe uszkadzają oko mechanicznie, a także stanowią potencjalne źródło infekcjii reakcji toksycznych.
Obecnie badaniem z wyboru w wykrywaniu i lokalizacji ciał obcych wewnątrzgałkowych jest tomografia komputerowa bez kontrastu, gdyż uzyskane obrazy cechuje wysoka czułość i swoistość.
Określenie rodzaju materiału, jaki mógł się dostać do oka, ma znaczenie przy wyborze strategii postępowania. Ciała obce nieorganiczne są zazwyczaj dobrze tolerowane i nie wywołują żadnej specyficznej reakcji ze strony tkanek oka. Natomiast wniknięcie do gałki ocznej ciała obcego organicznego czy nieorganicznego reaktywnego prowadzi do bardzo groźnych powikłań, dlatego też wymaga szybkiej interwencji okulistycznej.
Stopień utraty widzenia po urazie zależy od umiejscowienia ciała obcego, czasu oddziaływania w tkankach oka, stopnia otorbienia oraz powstałych uszkodzeń w strukturach gałki.
Najczęściej spotykane wewnątrzgałkowe ciała obce zawierają stopy żelaza. Przetrwałe metaliczne ciało obce może być przyczyną żelazicy gałki ocznej. Zmiany wywołane toksycznym działaniem jonów żelaza początkowo mają charakter odwracalny. Z biegiem czasu na skutek nieodwracalnych uszkodzeń struktur oka dochodzi do utraty wzroku. Najkorzystniejszedla pacjenta jest natychmiastowe operacyjne usunięcie ciała obcego wewnątrzgałkowego i rekonstrukcja tkanek dla zachowania jak najlepszej funkcji anatomicznej i funkcjonalnej oka.
